De eerste week - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Elise Inderhees - WaarBenJij.nu De eerste week - Reisverslag uit Kisumu, Kenia van Elise Inderhees - WaarBenJij.nu

De eerste week

Door: Elise

Blijf op de hoogte en volg Elise

08 Juni 2007 | Kenia, Kisumu

Zo, eerste week achter de rug...
Heel wat meegemaakt...

Maandag 4 juni

We gingen van Kisumu naar Migori. Onderweg gingen we even ergens aan de weg stoppen omdat Tom (de chauffeur) en Shadrack (iemand van Kefeado) wat mais wilden kopen.
Er kwamen gelijk allemaal mensen op de auto af die wat wilden verkopen aan ons, echt heel bizar.

Het hotel waar we in slapen is wel oke. We hebben alleen geen toiletbril en de douche is koud.
Het eten hier is opzich wel lekker alleen wel erg eentonig. Je kan hier vlees, kip of vis eten. Het vlees is behoorlijk taai en van vis hou ik niet echt dus eet ik steeds maar kip!
Ze eten hier trouwens 2 keer per dag warm!

Dinsdag 5 juni

We hebben de eerste scholen bezocht. Het was heel erg maf toen we daar aan kwamen. Alle kinderen werden helemaal hyper en kwamen allemaal op ons af. Ze zien daar namelijk niet echt vaak blanken mensen.
Een klas deed ook een dans voor en ze zongen ook. Het was heel erg leuk om te zien. Alle kinderen wilden ons een handje geven en ons aanraken, het leek net of we hele beroemde mensen waren ofzo!(er zaten ong. 1000 kinderen op die school)

Voor de lunch zijn we naar 3 scholen geweest. De een is wat strenger dan de andere en bij de een zijn de kinderen wat enthousiaster om ons te zien dan bij de andere maar het was wel heel erg leuk en heel raar om mee te maken!

's Middags zijn we gaan lunchen in het Sunset hotel. In dit hotel sliepen de vorige interns. Het ging ook heel erg hard regenen die middag dus bij een school konden we de kinderen niet zien.
Wat wel een beetje minder is, is dat het steeds vet lang duurd op die scholen. Eerst ga je een kantoortje in om met de directeur te praten. Shadrack en Meneer Barasa (Ook iemand van Kefeado) doen dan een praatje en dan gaan we naar buiten waar de kinderen klaar staan voor ons. Daar doen Shadrack en Meneer Barasa ook wat vertellen en dan stellen wij ons voor.
Ze moeten vet vaak lachen om onze namen!

's Avonds hebben we in het hotel gegeten en hebben we nog even aan de bar gezeten.

Woensdag 6 juni

Nog meer scholen bezocht.
Onderweg zagen we iets minder leuks. Er lag een dood kindje op de weg. Waarschijnlijk aangereden door een auto. Op de weg waar wij namelijk op rijden (waar je 120 mag), lopen en fietsen ook mensen! Het was echt heel erg en zielig om te zien!
Ik zie het kindje nog steeds voor me liggen...

Door de regen waren sommige wegen onbegaanbaar en konden we dus niet naar alle scholen toe.
Ook waren veel schoolkinderen weg omdat er een muziekfestival in Migori is.
Tijdens de lunch waren we ergens waar allemaal lekkere dingen op het menu stonden alleen ze hadden niets.
Alleen maar kip, vlees en vis haha... weer kip dus.

's Avonds hebben we gewoon weer gezellig in het hotel gegeten en daarna daar gezeten. We gingen Shadrack wat nederlands leren haha!

Donderdag 7 juni

Ook vandaag scholen bezocht.
Bij een school kwamen de kinderen steeds dichterbij. Op een gegeven moment stonden ze zo dicht bij dat we bijna tegen de muur geplet werden!

Sommige wegen waren nog steeds slecht. Op een gegeven moment ging de auto zo schuin door een kuil dat we maar de auto uit zijn gegaan omdat we bang waren dat hij om zou slaan!
Het is uiteindelijk niet gebeurd hoor maar het scheelde niet veel!

Vrijdag 8 juni

Vandaag,zijn we eerst even naar Tanzania geweest. De grens is namelijk heel dicht bij waar we slapen.
We zijn daar lopend heen gegaan... Daarna zijn we terug gegaan naar kisumu. Hier hebben we net even wat gegeten en zitten dus nu op internet in het internet cafe.

Verder is het hier echt super.
Het is wel allemaal heel raar. Je leeft hier echt in een roes. Je ziet de arme en slechte dingen wel maar beseft het niet echt.
Alle mensen kijken steeds naar je, vragen geld of willen wat verkopen. Veel mensen zwaaien ook steeds naar ons.
Het is zo anders hier. Echt een hele andere wereld. Je kan het bijna niet beseffen.
De mensen zijn hier wel allemaal aardig voor je. Ze doen echt alles voor je... Omdat je wit bent.

De armoede is echt enorm hier. Mensen wonen met 20 man ofzo in een hutje.
En dan echt een HUTJE. De meesten huizen zijn gewoon geen huizen. De schuren in Nederland zijn nog 100 keer beter.

Het is hier ook echt heel vies. Er ligt overal afval op straat.
De mensen ruiken bijna allemaal naar zweet of dieren.
Ook bij die scholen, als de kinderen dicht bij je staan lijkt het net of je op een kinderboerderij bent echt heel zielig.
Veel kinderen hebben ook geen schone en vaak kappotte kleren aan. Veel kinderen hebben lelijke wonden, infecties en zo...
Donderdag waren we op een school waar ook een kindje enorm aan het hoesten was. Dat kindje heeft dus waarschijnlijk tbc... De meeste mensen gaan hier dood aan tbc omdat ze geen medicatie kunnen betalen.

Maar goed, niet alles is hier zo zielig. Heb ook heel veel leuke en mooie dingen meegemaakt, zoals de scholen bezoeken.
Het is tegenstrijdig maar dat is het hier ook.

Met de meiden gaat het ook heel goed. We kunnen het goed met elkaar vinden!
Ik slaap met Anne op de kamer en dat is heeeeeeeel gezellig ;) haha!

Dat was het voor deze week...

Laten jullie weer een berichtje achter? Vind het heel leuk om ze te lezen!
Doet me echt goed!!!!

Tot snel... xxx

  • 08 Juni 2007 - 13:29

    Felix:

    He Elly Delly In de Helly Frelly!
    Klinkt echt super leuk!Vind het wel leuk af en toe een berichtje te ontvangen om te lezen hoe het met je gaat!Nog heel veel succes en natuurlijk heel veel plezier!Ik hou Bart wel een beetje in de gaten dus daar hoef je je geen zorgen om te maken ;) Doeidoei! Dikke Kus Felix!

  • 08 Juni 2007 - 13:32

    Beertje:

    Hee Lievie,

    Wat goed om te lezen dat alles goed met je gaat en dat je het onwijs naar je zin hebt. Gaat het allemaal goed? Snappen de kinderen de computerlessen een beetje?

    Enne...toch wel een goed idee he van je beertje om je een christoffel mee te geven!! haha, heb je m nog steeds goed bij je.....het beschermt je....

    Ik denk aan je, blijf je volgen en mis je nu al wel hoor.. :(

    XxX Jeff

  • 08 Juni 2007 - 13:47

    Sebas:

    Hey elly!

    Volgens mij heb ik de eer om nu als eerste een berichtje achter te laten;)

    Je verhalen klinken nu al erg interessant en leuk, het zal wel een hele ervaring zijn. Hoop wel voor je dat er nog een keertje een vervanging komt voor de kip maaltijden, want het lijkt me toch niet dat je daar zin in blijft hebben :P haha!

    Maar goed, ik zal je proberen te blijven volgen en wens je nog veel plezier en een mooie tijd tegemoet!

    Bye bye kus


  • 08 Juni 2007 - 13:48

    Sebas:

    haha, oeps ik was al de 3e...

    bye (K)

  • 08 Juni 2007 - 17:13

    Jeroen:

    hey ellie
    wat je allemaal wel niet meemaakt daar. Wat je al zegt, het is moeilijk voor te stellen hoe het daar is.
    Ik kijk uit naar je volgende bericht

    xxx en heel veel plezier

  • 08 Juni 2007 - 18:27

    Gwen:

    Hey lieverd!
    Wat leuk om te kunnen lezen wat je allemaal meemaakt! Voel me nog steeds een beetje rot om ons afscheid (die er dus niet echt was..)
    Als ik het zo lees kijk je daar echt je ogen uit :| Hoop dat je het daar top blijft houden!
    Ik lees vast snel weer hoe het verder met je gaat ;)
    Ik laat je snel horen of ik geslaagd ben :P SPANNEND!
    heel veel succes en plezier!

    heeeele dikke kus
    Gwen

  • 08 Juni 2007 - 21:03

    Tante Tien:

    Lieve ELise,

    Zoals ik je laatst in Venlo zei: een kaartje sturen is niet nodig.....
    Dit is toch wel heel bijzonder, deze reisverslagen.
    Een beetje meer dan: "groeten uit Kenia".

    Ik heb met plezier je verslag gelezen.
    De foto's van de schoolkinderen vind ik geweldig!
    Elise, ik hoop dat je nog veel leuke dingen meemaakt.

    Lieve groetjes,

    Tante Tien en Ome Jo



  • 09 Juni 2007 - 21:51

    Wilma:

    Lieve Elise, Ik vindt het heel ontroerend om te zien en van je te horen hoe deze mensen en kinderen leven.
    Vaak zie je het wel op t.v. of je leest het maar om het via jou te horen maakt het dichterbij. Ook ik zit met tranen in mijn ogen de stukjes te lezen, vooral ook het ongeluk met het kindje.
    Ik vint het heel fijn voor je dat je goed met de andere meiden kunt opschieten, jullie krijgen zo een heel bijzondere band.
    Kijk weer erg naar je volgende verslag uit. xxxxx Wilma.

  • 10 Juni 2007 - 14:29

    Mohamed Ali:

    hej lievord , ik hoop dat je het leuk hebt daar .
    ik wens je nog heel veel plezier en doe voorzichtig en nog suc6 met de rest van je stage .

    ik zie je nog wel een keertje en dan vertel je maar alles wat je hebt meegemaakt

  • 11 Juni 2007 - 10:17

    Annette:

    Elise
    Ik volg met veel belangstelling je ervaringen.Geweldig om zo n kans te krijgen.Ik zelf ben een paar maal in Zuid Afrika geweest en heb daar de armoede in de Townships ook gezien dus ik weet een beetje waar je het over hebt.Ik wens jou en je vriendinnen een leerzame en natuurlijk een gezellige tijd toe.Ben zuinig op jezelf.

    Liefs Annette venlo

  • 11 Juni 2007 - 10:32

    Carolien:

    hey elise,

    wat een verhalen en zeker dat dode kindje langs de weg lijkt mij echt geen pretje om te zien, maar aan de andere kant je ziet wel echt hoe het daar gaat met alles en hoe ze daar leven. wat een mooie foto's zitten er tussen en geniet lekker van de mooie dingen die je daar toch mee maakt ondanks dat de wereld daar heel anders lijkt dan hier. en dat is ook wel zo dus kijk en geniet. veel scholen bezocht dus en wat is nu de volgende stap op het programma?

    liefs carolien

  • 12 Juni 2007 - 15:42

    Mama:

    Lieve Elise,

    Ik heb het één en ander op me in moeten laten werken. Met name hetgeen je in je eerste indruk hebt omschreven, je gevoelens ten opzichte van je gemaakte ervaringen.

    Echter doordat we toch regelmatig kontakt hebben via sms'jes en zaterdag j.l. via msn weet ik dat het goed met je gaat. Je enthousiasme is te lezen in je sms'jes, je bewondering voor het landschap en je respect voor de afrikaans/keniaanse cultuur waren onderwerp van gesprek op msn.

    Als moeder denk je je kinderen heel goed te kennen. Desondanks stel je je als moeder open voor veranderingen.

    Bij mijn bezoek aan je appartementje zag ik het boek van Khalil Gibran in je boekenkast staan. Anet heeft mij "de profeet" jaren geleden cadeau gedaan.
    Denkend aan jou en het feit dat een goede vriend mij erop attendeerde dat ik jou de kans moest geven in Afrika je eigen ervaringen op te doen herrinnerde ik mij weer onderstaande uitspraak.

    Over kinderen schrijft Khalil Gibran:
    Je kinderen zijn je kinderen niet.
    Ze zijn de zonen en dochteren van het verlangen van het leven naar zichzelf.
    Ze komen door je maar zijn niet van je.
    En hoewel ze bij je zijn behoren ze je niet toe.
    Je mag hun je liefde schenken maar niet je gedachten.
    Want ze hebben hun eigen gedachten.........

    Geniet van je tijd in Kenia.....

    Liefs mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Elise

Dit is mijn blog over mijn tijd in Barcelona. Ik geef hier Nederlandse les aan kinderen die Nederlands als tweede taal leren. Eén ouder is dan ook Nederlands(e). Daarnaast ga ik 10 uur per week naar school om zelf Spaans te leren.

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 85
Totaal aantal bezoekers 15215

Voorgaande reizen:

06 September 2015 - 31 Juli 2016

Barcelona

30 Mei 2007 - 31 Mei 2007

Kenia

Landen bezocht: