Toch nog een berichtje van mij

Hey allemaal!

Toch nog een berichtje van mij... Zoals jullie al wel gelezen hebben heb ik in het ziekenhuis gelegen dus vandaar dat ik niet eerder zelf wat kon typen...

Maandag gingen we zoals gewoonlijk weer naar Migori om les te geven. Anne en ik moesten naar een school waar geen stroom was dus konden we zelf geen les geven. Onze chauffeur zei dat het dan ook geen nut had om naar onze school toe te gaan dus we bleven wachten bij de Kangaschool waar Anja en Saskia heen gingen.
Daarna gingen we weer naar het hotel. Daar hebben we wat gerust, gegeten en toen 's avonds nog wat gedronken.

Dinsdag werden Anne en ik wakker met allebei diarree... Anne had al flink last van haar buik en ik had steeds kramp. Gelukkig konden we alleen maar die ochtend les geven omdat er 's middags weer geen stroom was op die school.
'S avonds is anne vroeg naar bed gegaan omdat ze zich niet lekker voelde. Ik had ook flink last van mijn buik maar ging toch nog even wat drinken. De pijn in mijn buik werd steeds erger en het leek heel erg op een pijn die ik al eerder heb gehad in Nederland. Toen bleek dat ik een opspelende blinde darm had en de dokter heeft mij toen ook verteld dat als ik die pijn weer zou krijgen ik gelijk naar een dokter moest gaan. Die avond ben ik naar bed gegaan en geprobeerd wat te slapen, ik werd alleen wel steeds wakker van de pijn en omdat ik steeds naar de wc moest.
'S ochtends voelde ik me zo beroerd dat ik echt niet les kon geven, Anne ook niet trouwens, die was ook erg ziek. Ik wou ook graag naar een dokter voor mijn blinde darm maar het bleek dat er in de buurt geen dokter was en dat we dan terug moesten naar Kisumu (3 uurtjes rijden). Tom zei dat we het maar even moesten afwachten maar ik had zo veel pijn dat ik eigenlijk niet kon wachten. Tom heeft toen de andere meiden naar de scholen gebracht en Anne en ik zijn in bed gebleven. Na heel veel heen en weer gebel met mijn moeder en Co van Houten hadden we afgesproken, ook met de andere meiden, dat we echt naar een dokter moesten. We zijn toen dan ook donderdag terug gegaan naar Kisumu. Ik voelde me echt beroerd in de auto en elk hobbeltje deed ontzettend zeer aan mijn buik. Het was dus niet echt een fijne reis. Eindelijk bij de dokter aangekomen werden we eerst gewogen, onze temperatuur en bloeddruk werd opgenomen en er werd gekeken hoe lang we zijn. Hierna moesten we sh300,- betalen (ongeveer 3 euro). We moesten toen weer wachten in de wachtkamer tot de dokter ons riep.
Ik kon als eerste naar binnen en vertelde mijn klachten. De dokter ging mij onderzoeken en zag al gelijk dat ik was uitgedroogd. Ook moest ik naar het ziekenhuis omdat er een chirurg naar mijn blinde darm moest kijken en een andere dokter naar mijn buik. Ik had namelijk waarschijnlijk een bacterie in mijn buik zitten die de diarree veroorzaakte.
Anne moest bloed laten afnemen om te kijken wat ze had en in een potje poepen.
Ik wachte even tot Anne terug was van het lab en toen gingen we naar het ziekenhuis. Daar moest je een nummertje trekken, net als bij de slager zeg maar. Ik was gelukkig al wel vrij snel aan de beurt. Ik gaf de brief van de dokter af en de vrouw die mij hielp zei dat de dokter waar ik naar doorverwezen was er op dat moment niet was. Ze zou even vragen of er een andere dokter beschikbaar was. In die tijd kon ik naar een andere bali voor mijn gegeven door te geven. Bij die bali vroegen ze gelijk wat voor een kamer ik wou... ik dacht echt van huh wat is dit? Ik wist namelijk niet dat ik opgenomen moest worden. We wouden dan ook dat er eerst een dokter ging kijken en zou beslissen wat er nu verder moest gebeuren. De vrouw kwam terug en zei dat die dokter er dus niet was maar dat ik morgen dan wel terug kon komen. Saskia heeft toen tegen die vrouw gezegt dat dat echt niet kon omdat ik zo veel pijn had, er moest NU iemand kijken. Ze vroeg of het oke was dat er een algemene dokter kwam... nou ja beter dan niets dachten we. Eerst moest ik weer gewogen worden en moest mijn bloeddruk en temperatuur opgenomen worden. Daarna werd ik naar het kamertje van de dokter gebracht. Die vroeg wat mijn klachten waren en ging mij toen onderzoeken. Ik moest later bloed laten afnemen en kreeg alvast een infuus in mijn hand maar nog geen zakje eraan. Toen werd ik in een rolstoel gezet en moest ik een echo laten maken. Daar moest ik weer even wachten. Toen kwam er een zuster dat er een dokter stond te wachten en die geen tijd had dus dat ik eerst weer naar de dokter moest. Ik dus weer terug... Die dokter ging weer even voelen en daarna kon ik weer terug voor de echo.
Tijdens de echo liet die man mij alles zien, mijn nieren, aorta, mild enz. echt heel grappig omdat van jezelf te zien!
Daarna werd ik naar mijn kamer gebracht. Het was een prive kamer... nou in Nederland heb je ze niet zo groot! Net een luxe hotel kamer!
Daar kon ik gelijk in bed liggen en kreeg toen mijn infuus aangesloten. Eerst kreeg ik een zakje tegen bacterien in mijn buik en later een zakje tegen uitdroging.
Ik voelde me nog steeds ontzettend ziek maar was echt heel blij dat ik nu in goede handen was.
Die nacht is Saskia bij me gebleven. Dat vond ik wel fijn...
Echt lekker geslapen hebben we niet. Eerst werd ik wakker gemaakt omdat er iemand naar mijn infuus moest kijken. Even later kreeg ik een nieuw infuuszakje, toen kwam er iemand binnen met een rammelkar om mijn temperatuur en bloeddruk weer op te meten en toen weer iemand om antibiotica via mijn infuus toe te dienen.
Er kwamen ook 2 dokters kijken en een dokter vertelde dat mijn blinde darm in orde was maar dat ik wel een bacterie in mijn buik had en nog iets maar ik weet niet wat het precies was.
Later kreeg ik ontbijt en daarna kwamen de andere meiden weer. Met Anne ging het al weer een stuk beter gelukkig!
Met mij ook wel, voelde me nog niet helemaal goed maar wou wel graag naar huis. Het is hier ook zo dat ze je vaak houden omdat je blank bent, ze weten dat we geld hebben en houden je dan gewoon langer zodat ze geld kunnen vangen. Ik heb dan ook gevraagd wat ze nog gingen doen en het bleek dat ik nog antibiotica via mijn infuus zou krijgen dus dat ik vandaag echt niet naar huis kon. Ook omdat de waarde van de bacterie erg hoog was in mijn ontlasting. De volgende dag mocht ik wel naar huis van de dokter.
Die dag heb ik veel visite gekregen. De meiden zijn bijna de hele dag geweest en er zijn veel mensen geweest van Kefeado!
Die nacht bleef Anja bij me slapen. Dit was wel een rustige nacht gelukkig. Ik werd wel een keer wakker gemaakt 's avonds voor mijn infuus. Het deed heel erg zeer dit keer om de antibiotica toe te brengen en ook het infuuszakje begon zeer te doen. Die nacht werd ik nog een keer gewekt door het rammelkarretje voor mijn bloeddruk en temperatuur maar verder heb ik heerlijk geslapen. 's ochtends moest ik weer antibiotica en infuus maar het deed nu zo veel pijn dat ze besloot hem er uit te halen en een nieuwe te prikken in mijn andere hand. Hiervoor moest er een dokter komen gelukkig had die hem zo geprikt. (De eerste keer deed het namelijk best veel zeer en duurde het erg lang) Toen kreeg ik weer antibiotica en nog een laatste zakje.
Ik kreeg daarna ontbijt en kon me gaan douche. Hierna mocht ik gelukkig weer naar huis!

Gister (Zaterdag) heb ik rustig aan gedaan. De meiden zijn uitgeweest maar ik bleef lekker thuis. Heb wat opgeruimd (Onze kamer en Anne's koffer, ze is me erg dankbaar :P hahaha) en ben toen lekker gaan slapen.

Vandaag voel ik me weer helemaal de oude gelukkig. Heb nog een beetje last van mijn hand door het infuus maar hij is al wel minder dik. Heb er ook zalf voor gekregen.
Ik moet nog wel een paar dagen pillen slikken maar dan moet ik er weer helemaal van af zijn!

Tot volgende week... Dan komt er wel een leuker berichtje hoor ;)

Tot dan!